Prowadzenie okresowej, wyrywkowej kontroli jakości robót w formie audytów budowy, niezależnie od inspektora nadzoru inwestorskiego.
Audyty prowadzone są z zasady dla robót wykonywanych we wszystkich branżach reprezentowanych na
budowie.
Szczegółowe rozplanowanie audytów następuje w oparciu o zatwierdzony harmonogram robót.
Konieczne jest zaznaczenie roli niezależnych audytorów w umowach wiążących inwestora z wykonawcą i projektantem. W przypadku wystąpienia sporów dotyczących jakości wykonanych prac uniemożliwia to ignorowanie ich raportów kontrolnych.
Dla osiągnięcia maximum korzyści płynących z niezależnego audytu inwestor powinien zadbać o prawidłową wymianę informacji z działającymi na budowie inspektorami nadzoru i wprowadzić w umowach z nimi zasady ich współpracy z audytorem. Inspektorzy ci powinni być zobowiązani do:
a) udostępniania audytorom wszelkich informacji mających związek z jakością wykonywanych robót,
b) uwzględniania w swojej pracy raportów kontrolnych audytorów. Polega to m.in, na śledzeniu usterek ujawnionych przez audytora, a zwłaszcza sposobu ich usuwania w okresach między kolejnymi audytami. Ma to znaczenie przede wszystkim dla robót zanikających lub ulegających zakryciu.
RAPORT KONTROLNY
Po każdym audycie budowy (alternatywnie: po każdym ustalonym okresie) sporządzany jest Raport Kontrolny zawierający:
a) Dokumentację fotograficzną i opis stwierdzonych usterek wraz z ich lokalizacją
b) Listę usterek, prowadzoną narastająco.
Audytor jest zobowiązany w trakcie następnej wizyty na budowie przejść „po własnych śladach”. W ten
sposób sprawdzony zostaje nie tyle fakt, ale przede wszystkim poprawność usunięcia stwierdzonych
wcześniej usterek.
Tylko usterki usunięte w sposób prawidłowy zostają usunięte z listy. Pozostałe przenoszą się do kolejnych raportów. Uniemożliwia to „zgubienie” usterek w trakcie kontynuacji robót, a jednocześnie powstaje na budowie permanentny protokół odbioru.
